U svom razvoju i bujanju vršački alternativni strip krenuo je i u poprilično neočekivanom pravcu - u film. Naime, neformalni i radoznali strip stvaraoci, zainteresovani za nove oblike svog izražavanja, našli su u filmu (i njegovim stvaraocima) srodni, reklo bi se, kompatibilni madij i duh koji dozvoljava prenošenje njihovih ideja, istovremeno isto i drugačije od priča u slikama.
Likovna umetnica Vesna Tokin, čiji su video radovi bili zapaženi i nagrađivani na nekolikim festivalima, realizovala je 1996.g. kratki film po Wostokovom stripu «Prorezi na krinki» i time otvorila sezonu vršačkog strip-filma. Mada je rađen u minimalističkom maniru - višestrukim kombinovanjem strip crteža uz audio efekte - uzrokovanom i materijalnim i tehničkim ograničenjima, film «Prorezi na krinki» uspeva da prati i mračni i mistični ton priče nadograđujući ga sprecifičnom dinamikom koju nose pokretne slike i njihovo trajanje u vremenu.
Uspeh «Proreza...» koji su prikazivani na manifestacijama video radova odnosno u okviru promocija strip magazina «Patagonija», podstakao je rad na novim filmovima i u 1997.g. snimljena su čak dva nova: «Kosmičke pirane» i «Život u Bolidvudu»:
«Kosmičke pirane» rađene su po originalnom Wostokovom scenariju i u režiji Vesene (Tokin). Priča o 'nebeskom saboru naivne umetnosti' pleni vrcavom duhovitošću, dadaističkim i nadrealističkim detaljima i manirima. Insistiranje na gegu, karikiranju, improvizaciji i, nazovimo ga tamo, 'novoj naivi i primitivizmu' (kao pokretnom liku crtačkog novoprimitivnog manira), začinjeno je otvorenim aluzijama na političko-društveno okruženje i duhovne glibove 'nebeskog naroda' sred turbo-folk bespuća. U filmu 'glume' vršački strip autori na čelu sa Nabor Devolcem, Wostokom i Grabowskim. «Pirane» ostaju kao uzbudljivi i razgaljujući zapis o kreativnoj energiji koja traga za svojom samorealizacijom.
«Život u Bolidvudu» rediteljski je debi Wostoka koji je napisao i scenario (isti scenario bio je podloga zajedničkog stripa koji je realizovalo desetak umetnika tokom Drugog strip susreta u Vršcu 1997.g. u realizaciji Društva prijatelja Vršca «vršac lepa varoš»). U filmu glumi ekipa koja je radili i «Pirane». Vrativši se omiljenim mu konfekcijskim strip junacima Zagoru i Čiku, Wostok ih kalemi u prepoznatljivi nam turbo-folk milje i vodi u bizarnu avanturu pečenja rakije i njene prodaje Indijancima. Ironijski intonirane scene ređaju se u namerno nefilmičnom ključu čime se podcrtava artificijelna, karikirajuća linija priče koja kulminira u odvoženju junaka u duševnu bolnicu. Sirovost scena nije 'ublažavana' već, naprotiv, potencirana sasvim u skladu sa buntovničkim stavom alternativnih umetnika prema obrascima i kanonima profesije (bilo stripa bilo filma). «Život u Bolidvudu» nova je potvrda inventivnosti generacije vršačkih umetnika voljnih i sposobnih da neprestano eksperimentišu i tragaju za sopstvenom esećajnošću i načinima na koji se ona može izraziti (što i jeste zaštiti znak kako pojedinaca tako i vitave ove grupe ili pokreta-scene).
1998.
0 komentara:
Постави коментар