Vil Ajzner (1917-2005) ubraja se među najznačajnije strip umetnike XX veka, koji je u impozantnoj karijeri dugoj gotovo sedam decenija bio strip praktičar u različitim periodima razvoja ovog medija, odnosno teoretičar i profesor na njujorškoj umetničkoj školi gde je predavao o stripu koji je definisao kao „sekvencijalnu umetnost“. Kao dvadesetogodišnjak Ajzner je bio jedan od mnoštva nadničara u talasu bezbrojnih strip publikacija koje su pokušavale da zadovolje glad čitalaca za „priče u slikama“. Među nizom heroja koje je stvorio najpoznatiji junak je Spirit (rađen od 1940-1052), netipični maskirani heroj u humorno-apsurdnim avanturama. Za razliku od rutiniranih crtača, Ajzner je tragao za novim načinima crtanja i komponovanja tabli koje će u nastupajućim decenijama prihvatati kako alternativni strip autori tako i autori u okrilju korporacijskog stripa. Tokom Drugog svetskog rata Ajzner je crtao priručnike za obuku mladih vojnika. U, za američki strip, burnim posleratnim godinama Ajzner je nastavio sa subverzivnim stvaralaštvom, uporedo sa pedagoškim radom, razvijajući svoje ideje u nizu izuzetnih dela. Godine 1978. Ajzner je, ugledajući se na eksperimentalne grafičke umetnike iz 1920-tih (Nikela, Masarila, Vorda), započeo rad na pričama, zasnovanim na stvarnim ličnostima i događajima, koje se dešavaju u njujorškoj Dropsi aveniji broj 55 u kojoj je Ajzner odrastao. Ovaj strip, pod nazivom „Ugovor s Bogom“, umetnik je nudio kao „grafički roman“ ali nije uspeo da ga objavi ni kod jednog velikog izdavača; knjiga se ipak pojavila kod malog izdavača i neprestano je doštampavana gotovo 30 godina. Pet godina kasnije Ajzner počinje rad na novom delu „Životnoj sili“ smeštenom u istoj aveniji, a svoje životno delo će zaokružiti 1995. godine pričom „Dropsi avenija: Komšiluk“. Celokupna trilogija, na preko 500 strana, objedinjena je 2005. u jedan tom koji je, u ediciji „Svet u oblačiću“ i pod okvirnim naslovom „Ugovor s Bogom, Život na Dropsi aveniji“, agilna „Čarobna knjiga“ objavila neposredno pred dolazak nove 2023. godine.
Nakon
sentimentalno-dirljivog Ajznerovog uvoda znatiželjni čitalac raskriljuje
dveri svojevrsne istorije Njujorka i Sjedinjenih američkih država
viđene kroz oči malih, beznačajnih ljudi koji dolaze u obećanu zemlju i
pokušavaju (retko kada uspešno) da ostvare snove. Različite rase i narodi,
različiti običaji, navike i svetonazori ne mogu se lako uklopiti na malom
prostoru pa stanovi i pločnici umeju da budu pretesni a strasti i
netrpeljivosti lako eksplodiraju u pojedinačne razmirice i sukoba ali i nerede
širih razmera. Otuda vrlo brzo postaje važno ko je došao prvi i zauzeo
teritoriju na koju sada polaže prava starosedeoca, odnosno ko je brojniji te
agresivniji u ostarenju prevlasti koja donosi i ekonomska preimućstva. Dropsi
avenija, kao pozornica događanja, ima svoje faze-cikluse, od sela na periferiji
grada, preko postepene pa sve brže urbanizacije, gradnje velikih stambenih
zgrada kao brodova u asfaltnom moru, uspona standarda, Velike ekonomske
krize, Prohibicije, propasti stanara, zgrada i čitavih blokova do ponovnih
planova o izgradnji. Sve to vreme takozvani „kazan za topljenje nacija“
radi punom parom: Jevreje potiskuju Irci, Italijani, Španci,
crnci, latinosi; istovremeno poštene radnike (od fizikalaca, domara ili tesara
do onih nevoljnika koji, u vreme krize, zarađuju čišćenjem snega sa ulica)
nadmašuju kriminalci, prevaranti svih vrsta, bankari i mešetari (a tu je i
jedan sakupljač stare odeće koji će se obogatiti). Uz sveprisutne
domaćice-alapače smenjuju se i pojedinačne na momente smešne tragedije ljudi
koji su izgubili iluzije (pa i veru u Boga), gubili ljubav, tražitelja (oba
pola) bogatog supružnika, svakojakih lenčuga i simulatora, obogaljenih veterana
svetskih ratova i onog u Vijetnamu, alkoholičara; ponekad se (ali samo
kao izuzetak) pojavi i neko ko u srednjim godinama spozna svoje zablude i
pokušava da nadoknadi izgubljeno vreme. Duhovni pastiri različitih religija
neretko su oni koji podučavaju i nude utehu ali i pružaju ruku pomirenja drugim
zajednicama praktično pokazujući da dobrota ipak postoji; lokalni političari,
pak, lako klize u pragmatizam koji traži i sumnjive kompromise koji im ne služe
na čast.
Panorama
sudbina pojedinaca, grupa/zajednica i njihovog staništa data je u prvom delu
kroz pojedinačne priče dok se u potonja dva pretvara u niz pripovednih linija
koje teku paralalno ali se neminovno prepliću gradeći mozaik sačinjen od niza
blistavih segmenata. Ajzner gradi trilogiju smireno, bez veštačkih
afektacija ili ušećerenih melodramskih tonova što sveukupno daje realističku
sagu sazdanu od sitnica koje život znače u širokoj paleti emocija od sreće do
tuge, radosti i razočarenja. Ovako seriozan sadržaj uz vrcave dijaloge i
efektne isečke iz novinskih članaka ima svoj vizuelni lik u jasnim, oštrim
kjaroskuro crtežima oslobođenim strip kvadrata i stvaranim kao kompaktne
table-stranice. Laka karikaturalnost likova pojačava humorne efekte ali i
potcrtava teške trenutke. Rečju, „Ugovor s Bogom“ je visoko vredno delo devete
ali i svekoliko Umetnosti.
(„Dnevnik“,
2023.)